به نام یزدان پاک
چارلی چاپلین یکی از نوابغ تاریخ سینماست . وی وقتی که در اوج موفقیت بود با اونااونیل ازدواج کرد و از او صاحب 8 بچه شد ولی فقط یکی از این بچه ها که ژرالدین نام دارد استعداد بازیگری را از پدرش به ارث برده است. زمانی که ژرالدین تازه می خواست وارد عالم هنر شود ، چارلی برای او نامه ای نوشت که بی تردید هر خواننده ای را به تفکر وادار می کند.
به نام یزدان پاک
در این پست می خواهم به موضوعی بپردازم که شاید بدیهی به نظر برسد ولی اغلب افراد آن را فراموش می کنند و آن نوع برخورد با مشکلات و دغدغه های روزمره است. اغلب افراد با مرور بیش از حد مشکلات شخصی یا اجتماعی در ذهن خود با دست خودشان و به طور ناخواسته باعث آزار روحی و روانی خود میشوند.
امیدوارم با دیدن این مطلب به نگاهی نو جهت یافتن مجدد آرامش و خاطری آسوده,دست یابیم. ادامه مطلب...
به نام یزدان پاک
بخش پندنامه مروری بر سخنان بزرگان تاریخ است که به تناسب شرایط مطالب مورد نظر را ارسال می کنم ,امیدوارم مفید فایده واقع شوند.
پندنامه 1
ظالمی را حکایت کنند که هیزم درویشان خریدی به حیف و توانگران را دادی به طرح، صاحب دلی بر او گذر کرد و گفت :
ماری تو که هر که را ببینی بزنی با بوم که هر کجا بشینی بکنی
زورت ار پیش می رود با ما با خداوند غیب دان نرود
زورمندی مکن بر اهل زمین تا دعایی بر آسمان نرود
حاکم از گفتن او برنجید و روی از نصیحت در هم کشید و بر او التفات نکرد تا شبی که آتش مطبخ در انبار هیزمش افتاد و سایر املاکش بسوخت وز بستر نرمش به خاکستر گرم نشاند. اتفاقا همان شخص بر او بگذشت و دیدش که با یاران همی گفت ندانم این آتش از کجا در سرای من افتاد ؟ گفت : از دل درویشان.
حذر کن ز درد درون های ریش که ریش درون عاقبت سر کند
به هم بر مکن تا توانی دلی که آهی جهانی به هم بر کند
بر تاج کیخسرو نبشته بود :
چه سال های فراوان و عمرهای دراز که خلق بر سر ما بر زمین بخواهد رفت
چنان که دست به دست آمده است ملک به ما به دست های دگر همچنین بخواهد رفت
گلستان - باب اول - حکایت بیست و ششم
به نام یزدان پاک
گاهی دربرخوردهایمان با افراد مختلف تبعیض هایی قائل می شویم, به عنوان مثال طرز تفکر افرادی با ما
متفاوت است ولی این مساله سبب می شود تا ما حتی در برخوردهای روزمره نیز تعهدی
نسبت به رعایت اخلاق نداشته باشیم و به گونه ای دیگر با آنها برخورد کنیم.
متن زیر به نظرم پند مفیدی به ما می دهد تا به یاد داشته باشیم که هیچ گاه
حداقل های ممکن در مواجهه با اشخاص را فراموش نکنیم.
حضرت شیخ ابوالحسن خرقانی اقدس اله تعالی بر سَر دَر خانقاه خویش نوشته بود:
" هرکس در این سرا در آید نانش دهید و از ایمانش مپرسید. چه، آنکس که به درگاه باریتعالی به جان ارزد البته به خان ابوالحسن به نان ارزد."
درپناه حق
