هدیه ی روز تولد

هدیه ی روز تولد
تا حالا پیش اومده اولین هدیه ی روز تولدتون از طرف خودتون باشه؟
راستش امسال به خاطر شرایط کاری روز تولدم (سیزدهم تیر) رو دور از خانواده ی عزیزم هستم ، بنابراین هدایای آنها با تاخیر به دستم می رسند.
امسال تصمیم گرفتم یک مقدار خودم رو تحویل بگیرم و با یک سنت شکنی اولین هدیه رو خودم به خودم تقدیم کنم!!!
روز تولد روزی است که هر فرد ناخودآگاه به یاد گذشته می افتد و با یک نگاه متوجه میشود که چه کارهایی را قبلا انجام می داده که در حال حاضر فراموش شده اند.
فعالیت های مختلف باعث می شوند که انسان بیشتر معنای جاری بودن را حس کند. یکی از کارهایی که من در دوران ابتدایی،راهنمایی و دبیرستان انجام می دادم، فعالیت در زمینه ی موسیقی بود. کار من خواندن بود، اما همیشه دوست داشتم یک اُرگ داشته باشم. آرزویی که من در دوران دبیرستان برای نوازندگی اُرگ داشتم، محقق نشد. هرچند مشکلات و مخالفت هایی که آن زمان برایم وجود داشت، آزارم می داد ولی حالا مصلحتی که در این کار بود را به روشنی درک می کنم.
مشغله های دانشگاه و کار کردن باعث شد تا فعالیت من در زمینه ی موسیقی از هفت سال پیش به حالت تعلیق!!! در بیاید و حالا به یاری پروردگار می خواهم دوباره شروع کنم.
خب حالا فکر می کنید برای خودم چی گرفتم؟ یک اُرگ؟ دقیقا اشتباه حدس زدید!!! من یک گیتار Yamaha مدل C70 تولید اندونزی (نه جنس بنجل چینی) به خودم هدیه دادم. مبارکم باشه!   
مورد جالبی که در جلسه ی اول کلاس گیتار و همچنین هنگام خرید ساز با آن مواجه شدم حضور نوجوانان بود.
من تا به حال در هر محیطی که وارد شدم (چه دانشگاه و چه محیط کاری) جوانترین فرد بودم ولی حالا شاهد نوجوانانی هستم که برخی بیش از 10 سال از من کوچکتر هستند و به فراگیری موسیقی می پردازند...خدا رو شکر
"اگرچه پیرم ولی هنوز مجال تعلیم اگر بود
جوانی آغاز می کنم کنار نوباوگان خویش"

دانلود ترانه ی "روز میلاد" با صدای معین

پادشاهی کیومرث

کیومرث‏
سخن‏گوى دهقان چه گوید نخست                                  که نام بزرگى بگیتى که جست‏
که بود آنکه دیهیم بر سر نهاد                                             ندارد کس آن روزگاران بیاد
مگر  کز  پدر  یاد  دارد  پسر                                                                   بگوید  ترا   یک  بیک  در  بدر
که نام  بزرگى  که آورد پیش                                            کرا   بود  از  آن  برتران  پایه  بیش
پژوهنده نامه باستان                                                                                     که از پهلوانان زند   داستان‏
چنین گفت کآیین تخت و کلاه                                        کیومرث آورد  و  او بود  شاه‏
چو آمد ببرج حمل آفتاب                                         جهان گشت  با  فرّ و آیین و آب‏
بتابید از آن سان ز برج بره             که گیتى جوان گشت ازان یک سره‏
کیومرث شد بر جهان کدخداى            نخستین بکوه اندرون ساخت جاى‏
سر بخت  و تختش بر آمد بکوه                                                               پلنگینه  پوشید  خود  با  گروه‏
ازو اندر آمد  همى  پرورش                                                           که  پوشیدنى  نو  بد  و  نو  خورش‏
بگیتى درون سال سى شاه بود                                                      بخوبى  چو  خورشید  بر  گاه  بود
همى تافت زو  فرّ  شاهنشهى                                                                       چو  ماه  دو  هفته   ز  سرو سهى
دد  و دام و هر  جانور  کش بدید                                                    ز  گیتى  بنزدیک  او آرمید
دو تا  مى‏شدندى بر تخت او                                                  از آن بر شده  فرّه  و بخت او
برسم  نماز  آمدندیش پیش                                                            و  زو  بر گرفتند آیین خویش
پسر بد مر او را یکى خوبروى                                                      هنرمند  و  همچون  پدر  نامجوى‏
سیامک بدش نام و فرخنده بود                                 کیومرث  را  دل  بدو  زنده  بود
بجانش بر از مهر گریان بدى                                                    ز   بیم  جداییش  بریان بدى
بر آمد برین کار یک روزگار                                                     فروزنده  شد   دولت شهریار
بگیتى نبودش کسى دشمنا                                                                              مگر    بدکنش  ریمن آهرمنا
بر شک اندر آهر من بدسگال                                            همى  راى  زد  تا  ببالید  بال
یکى بچه بودش چو  گرگ سترگ                                                             دلاور شده  با  سپاه  بزرگ‏
جهان شد بر ان دیو بچه سیاه                                          ز  بخت  سیامک  و  زان  پایگاه‏
سپه کرد و نزدیک او راه جست               همى تخت  و  دیهیم کى شاه جست‏
همى گفت با هر کسى راى خویش    جهان کرد یک سر پر آواى خویش
‏کیومرث زین خود کى آگاه بود                                             که تخت مهى را جز او شاه  بود
یکایک بیامد خجسته سروش                                                                بسان پرى‏ء پلنگینه پوش‏
بگفتش ورا زین سخن در بدر                                                         که دشمن چه سازد همى با   پدر
دانلود  شاهنامه صوتی  (پادشاهی کیومرث)

پادشاهی کیومرث(نثر)

 کیومرث‏
در آغاز مردم از فرهنگ و تمدن بهره ای نداشتند و پراکنده می زیستند. نخستین کسی که بر مردم سرور شد و آئین پادشاهی آورد،کیومرث بود. نخستین روز بهار که آغاز جوان شدن گیتی بود، بر تخت نشست. در آن روزگار زندگی ساده و بی پیرایه بود. مردم آن زمان جامه را نمی شناختند و خورشهای گوناگون را نمی دانستند.
کیومرث در کوه خانه داشت و خود و کسانش پوست پلنگ بر تن می کردند.کیومرث فر ایزدی و نیروی بسیار داشت و مردمان و جانوران همه فرمانبردار او بودند و او راهنما و آموزنده مردم بود. مایه شادی و خوشدلی کیومرث فرزندی بود خوبروی و هنرمند و نامجو بنام سیامک. کیومرث به مهر این فرزند سخت پای بند بود و بیم جدائیش او را نگران می کرد. روزگاری گذشت و سیامک بالید و بزرگ شد و شهریاری کیومرث به وی نیرو گرفت.
پادشاهى کیومرث نخستین شاهان پارسیان سی سال بود.

دانلود شاهنامه صوتی (کیومرث)

یوسف گمگشته

هویت

به نام یزدان پاک
چندی پیش در جمع دوستان بحث مهاجرت به آمریکا مطرح شد. خب طبیعی است که هریک از دوستان با توجه به روحیات خود نظراتشان را مطرح کردند. در این میان یکی از دوستان حرفی زد که برایم خیلی جالب بود، دوستم گفت: این خیلی خوب است که فرزندان ما در آن جا(آمریکا) متولد شده و در آن فرهنگ رشد کنند.
قدری تأمل کنید...کدام فرهنگ؟ واقعیت این است که در جامعه ی امروزی ما بسیاری از افراد فرهنگ و تمدن هفت هزارساله ی خود را رها کرده و شتابزده شیفته ی فرهنگ غرب- که به نوعی همان فرهنگ مهاجران است- شده اند.
هنگامی که اظهارنظر دوستم را شنیدم، ناخودآگاه به یاد آن ترانه از خواننده ی ایرانی- لس آنجلسی! افتادم که می گفت:" به بچه های تو و من وقتی یه روز بزرگ شدن، فردا که می خوان بدونن کجا به دنیا اومدن، بگو جوابمون چیه؟... به بچه هامون چی بگیم، بگیم که بی هویتیم؟ "
به نظرم این سوال وجود دارد که چرا آن کس که شهر و دیار خود را رها کرده آن گونه حرف می زند و آن که در این دیار کهن زندگی می کند، این گونه می گوید.
من از آن روز تصمیم گرفتم  به سهم خود از هویت ملی حفاظت کنم. از فردوسی پاکزاد مدد خواستم تا در این زمانه نیز هویت،تمدن و فرهنگ ایران زمین را از گزند تازیان حفظ کند.

"به شکرانه ی نفس پاکی که در این سرای اهورایی می کشم و قدمی که بر خاک مقدس سرزمین خورشید می نهم، شاهنامه خوانی را در این وبلاگ به اجرا در می آورم تا هم عزت ایران زمین بار دیگر به نمایش درآید و هم برخی افراد هویت فراموش شده ی خویش را باز یابند."
دانلود ترانه ی "هویت" با صدای علیرضا عصار

آفرین ها بر تو بادا ای خدا

به نام یزدان پاک
فرصتی تازه دست داد تا بار دیگر قلم در دست گرفته و بنویسم.
بعد از روزفارغ التحصیلی ام که یکی از روزهای برجسته ی امسال من بود  خدای بزرگ امروز موفقیتی دیگر در مسیر ارتقای شغلی نصیبم کرد. هرچند گذر از این مرحله هم خالی از اضطراب و دردسر نبود ولی وقتی به گذشته نگاه می کنم به روشنی می بینم که شایسته ی این همه رحمت خداوند نبوده ام و از این که نتوانم در مسیر شکرگزاری از لطف ها ی الهی قدم بردارم واقعا می ترسم.
احساس خیلی خوبی دارم و دعای "حول حالنا الی احسن الحال" برایم اجابت شده. بیش ازاین نوشتن برایم مقدورنیست فقط یک توصیه به عنوان برادر کو چکتر به شما خواننده ی عزیز دارم:
"خداوند قادر نامحدود است,نعمت ها و موهبت هایش بیکران و رحمتش بی پایان,منابع این جهان به اندازه ای هست که همه از آن بهره مند شوند,بیایید به خود و دیگران سخت نگیریم"
دوستدار شما میثم

دانلود ترانه صدایم کن علیرضا عصار

کس نمیداند ز من جز اندکی              وز هزاران جرم و بدفعلی یکی
من همی آن دانم و ستار من                   جرم ها و زشتی کردار من
هر چه کردم جمله ناکرده گرفت              طاعت ناورده آورده گرفت
نام من در نامه پاکان نوشت                  دوزخی بودم ببخشیدم بهشت
عفو کرد آن جملگی جرم و گناه             شد سفید آن نامه و روی سیاه
آه کردم چون رسن شد آه من                گشت آویزان رسن در چاه من
آن رسن بگرفتم و بیرون شدم          شاد و زفت و فربه و گلگون شدم
در بن چاهی همی بودم نگون                در دو عالم هم نمی‌گنجم کنون
آفرین ها بر تو بادا ای خدا                   ناگهان کردی مرا از غم جدا
گر سر هر موی من گردد زبان                شکر های تو نیاید در بیان
تو در جان منی من غم ندارم                  تو ایمان منی من کم ندارم
اگر درمان تویی دردم فزون باد      وگر عشقی تو سهم من جنون باد
تویی تنها تویی تو علت من تو                    تو بخشاینده بی منت من
صدایم کم صدای تو ترانه است           کلامت آیه هایی عاشقانه است
تو را من سجده سجده می‌پرستم         که سر بر خاک بر زانو نشستم