بسوزانم بسوزانم بسوزانم بسوزان

مناجات
خداوندا اگر باید هنوزم                   به راه وصل تو عمری بسوزم
ز مژگان سوزن و با تاری از عشق      به پیکر جامه عشق تو دوزم
بسوزانم بسوزانم بسوزانم بسوزان  
خداوندا به پاکان تو سوگند               اگر که بگسلی بند من از بند
ز خاک من دمد گل های لاله            به هر برگش زند نام تو لبخند
بسوزانم بسوزانم بسوزانم بسوزان
دل دیوانه را دیوانه تر کن                    مرا از عالم تن بی خبر کن
من از این پیکر خاکی گذشتم            وجودم را ز نورت پر شرر کن
خداوندا اگر باید هنوزم                که باشد سایه شب ها به روزم
اگر باید چراغی از حقیقت                    به راه ظلمت دل برافروزم
بسوزانم بسوزانم بسوزانم بسوزان
خداوندا من و این شام هجران            دلی دارم از این قالب گریزان
تو را خواهم تو را ای پاک مطلق       که تا در ذات تو حل گردم آسان
بسوزانم بسوزانم بسوزانم بسوزان

دانلود ترانه مناجات

شعر از هما میرافشار

جهان پهلوان تختی

نبرد نابرابر نیست کار ما برادر
موضوع درس امروز درس جوونمردیه
می دونین کیه معلم غلامرضا تختیه
باید که توی زندگی یه مرد باشیم تو میدون
این راه و رسم تختیه آی بچه های ایرون
پیرو راه مردایین؟ شاگرد پهلوونایین؟
خوبه که یادتون باشه معلمای فردایین
یه تختی بود یه ایرون خاطر خواهاش فراوون
کارش رضای مردم  به دادشون رسیدن
به جای مهر و امضا حرفشو می خریدن

روزی و روزگاری در حین کارزاری
فهمید که یک دست حریف اون شکسته
مردونه با شهامت گفت نیست این عدالت
نبرد نابرابر نیست کار ما برادر
تموم دنیا دیدن کشتی گرفت یه دستی
گویی که ساغری شد در گیر و دار مستی
اون نیست اما اسمش، موند تو دیار هستی
یه تختی بود یه دنیا دلش به قد دریا
تو قصه ها نوشتن حقیقته نه رویا
اسمش چه رونقی داد به اسم پهلوونا
دنبال راه و رسمش راه افتادن جوونا
یه تختی بود یه بازار دوست داشت بمیره
اما مردم نبینن آزار، یه تختی بود یه میدون
وای ز روز مرگش، مردم با چشم گریون
یه ملت و یه تختی قصه اش قشنگه اما
پایان روزگارش رسید به شوربختی
یه تختی بود که مُردش از بس زمین نخوردش
گفتن که خود کشی بود از بس که در خوشی بود
گفتیم دروغه شاید از درد و نا خوشی بود
یه تختی بود که کشته شد
اما توی روز نامه ها یه جور دیگه نوشته شد
یه تختی بود که کشتنش
اما دلیل مرگشو خاطرخواهی نوشتنش
یه تختیه که زنده اس قصه ش کوتاهه اما اسمش که خیلی گنده اس
چه باخت چه برد مهم نیست اما تا دنیا دنیاست برنده اس و برنده س
نبرد نابرابر نیست کار ما برادر
دانلود ترانه "جهان پهلوان تختی" با صدای مسعود فردمنش

سلام بر حسین(ع)

سلام بر حسین(ع)
عطش دارم، اما نه! جرعه ای آب نمی خواهم، عطش تو را دارم مولا. ولی تو برای رفتن شتاب می کنی، درست مثل آن زمان که از مدینه عزم کوفه کردی وگریختی. آری تو از زمان گریختی و دانستی که دعوت را- نه دعوت کوفیان- که دعوت خدا را باید بدون درنگ پاسخ داد. ولی برای چه از من می گریزی؟ من تشنه ام مولا، تشنه تر از همیشه، لحظه ای درنگ کن و به صحبت هایم گوش فرا ده. برای شنیدن این عطش چه کسی از تو بهتر و به تشنگی چه کسی از تو آشناتر؟
مولای من در تمام دهه های محرم ،طبل و سنج هست، علم و بیرق هست، آتش زدن خیمه ها در ظهر عاشورا هست، اما تو ... نیستی!
گویی همه چیز مهیا شده تا در پس مراسم های پر سر و صدا، از شناخت تو و رسالت تو جلوگیری کنند.
گویی قرآن ها دوباره بر سر نیزه شده اند تا مانع از افشای حقیقت شوند و مگر نه اینکه سر تو و یارانت در ظهر عاشورا توسط همین بنی امیه بر سر نیزه ها رفت؟

آری مولای من، گریه ی ما از مظلومیت تو نیست، که از محرومیت خودمان است که حقیقت را گم کرده ایم. برایمان بگو که حکمت قیام تو چه بود.
این حقیقت بر تو آشکار بود که ایمان ها به وسیله ی قدرت شیطانی خزانه ی کوفه خریده می شوند و براین مسئله واقف بودی که ایمان و اندیشه ای که قابل خریدن نباشد با شمشیر سر بریده می شود. و تو بر بدتر از این ها آگاهی داشتی که آن دگرگونی و فلج کردن اندیشه های انتقادی توسط دو گروه مرجعه و جبریون بود.
از سویی مرجعه می گفتند: ما به حکم انسان بودنمان نباید میان خائن و خادم قضاوت کنیم و چون خود انسانیم و خطاکار باید کار را به خدا واگذار کنیم و قضاوت را به قیامت موکول کنیم.
و از سویی جبریون نیز می گفتند: هرآنچه بر سر خلایق می آید از مقدرات حتمی الهی است و بر همین اساس اگر بنی امیه بر سر کار است کار خداست و اگر علی(ع) شکست خورده، این نیز به خواست خداوند بوده است.
آری مولا جان تو بر تمام این احوال آگاه بودی و پر شتاب عزم کوفه نمودی. و از این در شگفت می مانم که تو حتی قبل از رسیدن به کوفه در مکه اعلام می کنی:" مرگ زینت مرد است و من به سوی مرگ می روم ".
این چه حکمتی است که قیام خود را علنی می کنی تا دستگاه مقتدر حاکم عرصه را بر تو تنگ تر کند.
برایم بگو مولا، قسم به آب که تشنه ام...

دانلود آلبوم مولای عشق با صدای علیرضا عصار

یلدای ایرانی

به نام یزدان پاک
واژه یلدا در زبان پارسی به معنای زایش است که بر مبنای آنچه در تاریخ و فرهنگ ها آمده، در اصل جشن پیدایش میترا یا مهر بوده است. ایرانیان پیش از آئین پاک زرتشت بزرگ، دارای کیش میترایی بوده اند و مهر یا میترا را خدای خورشید و آفریدگار گیتی و هستی می دانستند.آئین شب یلدا نیز به دوران پیش از زردشت بر می گردد به آیین میتراییسم(مهر پرستی) چون خورشید پس از یک شب دراز بالا می آید گویی دوباره زاده شده است.
در آئین مسیح آن را با میلاد حضرت عیسی برابر کردند و در سده چهارم میلادی آن را هنگام زایش عیسای مسیح قرار دادند. تاثیرات فراوان این آیین ایرانی و آریایی را هم اکنون در دین مسیحیت می‌بینیم. آئین‌های راه یافته به مسیحیت عبارتند از: فدیه، نماز،روزه،رستاخیز، حساب و میزان، دوزخ و برزخ و... و نیز مراسم و آدابی چون عشا ربانی، غسل تعمید ،ناقوس زدن و نوازندگی به هنگام نیایش.
مِهر در آینده و پس از روی کار آمدن آئین یکتاپرستی زرتشتی، تبدیل به یکی از ایزدان و فرشتگان دین زرتشت شد و بخشی از نَسَک (کتاب) اَوستا به نام او یعنی مِهریَشت نام‌گذاری شده است.
ایرانیان شب و تاریکی را نماد اهریمن و روز و روشنایی را نشان اهورامزدا می دانستند و تمام کارها برای پیروزی اهورامزدا بر اهریمن انجام می گرفته است.

به این دلیل که پس از شب یلدا روزها کم کم بلند و شب ها کوتاه می شوند ، آن را چیرگی روشنایی بر تاریکی و تباهی و پیروزی اهورامزدا بر اهریمن به شمار می آوردند. چنین است که هنوز ایرانیها آن را به جشن و شادمانی برگزار میکنند.
از سده های اخیر، گرفتن فال با دیوان حافظ نیز به این رسم افزوده شده است .
پیشاپیش یلدای ایرانی را به شما هموطن میهن دوست تبریک عرض می کنم.

در پناه حق

غدیر خم, علی(ع) و پیروانش

به نام یزدان پاک

قبل از آنکه مطلبی را که آماده کردم بیان کنم شایسته است به جهت فرا رسیدن سالروز واقعه ی تاریخی غدیر خم عرض تبریکی ویژه به تمام خوانندگان این مطلب داشته باشم. به این دلیل تبریک را به تمام مخاطبان می گویم که احساس درونی من این است که عید غدیر خم تنها متعلق به شیعیان و حتی مسلمانان نیست بلکه تعلق عمیقی به تمام آزاداندیشان جهان از هر فرقه ای دارد.
آنچه من را برآن داشت تا در این زمان این مختصر مفصل، را بنویسم شرایط خاص فکری فعلی ام است و احساس نگرانی درونی سبب می شود تا نوشتن این مطلب را به تعویق نیاندازم تا در فردایی مجهول دریغ دیروز نداشته باشم.
سوالی اساسی در مسئله ی غدیر خم مطرح است: که چرا پیامبر اسلام(ص)، حضرت علی(ع) را در آن روز به خلافت و جانشینی خود برمی گزیند؟
برای پاسخ باید شخصیت علی(ع) و رفتارهایش را مورد بررسی قرار داد. وقتی به رفتارهایی که آن حضرت در طول تاریخ و در وقایع مختلف از خود بروز می دهد ،می نگرم پاسخی کاملتر پیدا نمی کنم که علی(ع) به این دلیل شایسته ی خلافت است که علی(ع) است.
شایستگی علی(ع) برای خلیفه بودن از چه جهت است؟ آیا به جهت هم خونی با پیامبر اسلام؟ و آیا این ساده انگارانه نیست؟
علی(ع) تمام عمر خود را که شامل سه بخش اصلی است در خدمت اسلام و حکومت اسلامی بوده است. او در جوانی دوره ی اول و خدمات اولیه اش را آغاز می کند. این دوره از آغاز بعثت پیامبر اکرم(ص) تا پایان عمر پیامبر اسلام(ص) می باشد، در تمامی این دوران علی(ع) یار و یاور همیشگی پیغمبر است، اوست که در تمام حوادث و شرایط حساس داوطلب و پیش قدم می شود. او تلاشی 23 ساله در کنار پیامبر(ص) در جهت تفهیم مکتب اسلام و استقرار حکومت اسلامی از خود نشان می دهد.
پس از وفات پیامبر اسلام(ص) دوره ی دوم آغاز می گردد. در این دوره با این که علی(ع) حقانیت حتمی خود را در مقابل سایرین می داند ولی به جهت هدفی بزرگتر که حفظ نهال نوپای اسلام و پاسداری از حکومت اسلامی است، سکوتی 25 ساله را پیش می گیرد و از این روست که باید علی(ع) را بنیانگذار وحدت اسلامی نامید.
دوره ی سوم مربوط به 5 سال حکومت حضرت علی(ع) است که در نهایت به شهادت آن حضرت در محراب کوفه منتهی می شود.
ولی ای برادر و ای خواهر شیعه ام! دوره ی چهارمی هم هست! علی(ع) این ابرمرد تاریخ امروز نیز حاضر است. او که در طول زندگی و در راه پیشبرد رسالت الهی خویش تحمل رنج هایی فراوان را نمود، امروز نیز شاهد امت خود است. او که در زندگی پر حادثه ی خود هرگز از رنج های خود رنج نکشید و دردی جز درد پیروانش او را به ستوه نیاورد، امروز نیز از رنج هایی که بر پیروان راستینش می رود، رنج می کشد.
علی(ع) حاضر است و به یاد می آورد 25 سال سکوتش را به خاطر حفظ وحدت اسلامی را و آن زمان را که به حکومت می رسد و سه گروه امویان، مدعیان میراث پیامبر( عایشه، طلحه و زبیر) و منافقان(خوارج) در مقابل او صف آرایی می کنند و علی(ع) هرگز از قوم خود نمی پرسد که آیا 25 سال سکوت من کافی نبود تا حقیقت را دریابید!؟ زیرا او بر این مسئله واقف است که در برابر تلاش های جبهه ی حق، جبهه ی باطل نیز با تمام ابزار خود در میدان بوده و با این جماعت جهلی است تاریخی. همان جهلی که امروز نیز وجود دارد و شیعه ای که بنیانگذارش بنیانگذار وحدت اسلامی بوده است، را در برخی ممالک اسلامی به نفاق در اسلام متهم می کنند. حاکمین این کشورها به ناحق شیعه را بدعتی نو در مقابل وحدت مسلمانان می خوانند و در هر گوشه از این سرزمین ها که صدایی از شیعه بر می خیزد، ستم ها و جفاهایی سنگین و دلخراش بر این قوم مظلوم روا می دارند و علی(ع) هم اکنون نیز داغدار معصومیت های از دست رفته ی پیروانش است.
علی(ع) اختلاف درونی شیعیان را نیز شاهد است و به خوبی به یاد می آورد آن زمان را که پیامبر اسلام(ص) کثرت عقاید را در زیر یک بیرق، بیرق اسلام یکجا جمع نمود و علی(ع) به روشنی از وی "وحدت در عین کثرت" و "کثرت در عین وحدت" را آموخت، آنجا که پیامبر(ص)، ابوذر سلمان را که از دو قبیله و فرقه و دو عقیده ی متفاوت و متناقض بودند در کنار هم  در جهت پیشبرد اهداف والای حکومت اسلامی به کار می گرفت.
و اکنون ای برادر و ای خواهر شیعه ام، راه نجات مسلمانان و راه نجات بشریت در دو معنای اساسی است: 1-وحدت آنجایی که اهداف والای حکومت اسلامی در میان باشد. 2-کثرت در ابراز عقاید در جهت رشد و شکوفایی ملل اسلامی و شکل گیری اهداف.
علی(ع) به یاد می آورد 25 سال سکوتی را که هیچ سخنی از آن به میان نمی آید و ای کاش که نیاید! او که خود به استقبال آن سکوت معنادار می رود، به ترس از ابراز عقیده ی خود و ترس از قیام و شهادت در راه اثبات حقانیت خود محکوم می شود و در تمام آن سال ها رنج های خود را با چاه بازگو می کند. ولی امروز از رنج پیروان خود به رنج می آید، افرادی که به دلایلی سکوت می کنند و گروهی هم عقیده با آنان این سکوت را ترس معنا می کنند و دریغ که این پیروان برای درد دل حتی چاهی را ایمن نمی یابند و تنها به اشکهایی بی صدا در بستر خواب اکتفا می کنند.

علی(ع) به یاد می آورد آن زمان را که دلسوزانه در حکومت های غصبی ابوبکر، عمر و عثمان به فعالیت می پردازد و آنجا که عمر برای حضور در جنگ با رومیان با او مشورت می کند علی(ع) وی را از حضور در جنگ وا می دارد و می گوید تو باید پناه مسلمانان باشی.
و باز علی(ع) به رنج می آید وقتی که پیروانش سخنی از روی دلسوزی می زنند و در مقابل اندیشه ای ناپاک بی آنکه انگیخته(که همان سخن است) دریابد، بی درنگ به جستجوی انگیزه بر می خیزد و برچسب هایی به ناروا به آن گروه می زند.
و علی(ع) به یاد می آورد محراب کوفه را که در آن نه به شمشیر امویان که به تیغ جهل به شهادت می رسد و "فزت برب الکعبه" می گوید: به خدای کعبه که خلاص شدم، ولی ازچه؟ او از رنج زمان خود رهایی یافته و نه از رنجی که پیروانش به سبب پایداری جهل در طول تاریخ می کشند.
آری ای برادر و ای خواهر مومن، علی(ع) رقیبی جز جهل دوران نداشت و نیک می دانیم که جهل و فقر به یک معنا هستند. مگر نه اینکه جهل همان فقر فکری و معنوی است؟ و فقر فکری و فقر مالی نه تنها به هم وابسته که مولد یکدیگرند.
علی(ع) مبارزه اش علیه فقر را به یاد دارد، آن هنگام که به حکومت رسید به قیمت گذاری بر کالاها و امور مالیاتی پرداخت و سپس از آنچه ذخیره ی بیت المال بود برای تمام مردمان چه فقیر و چه ثروتمند 3 دینار اختصاص داد. سوالی هست که آیا نیاز فقرا بیش از آن 3 دینار نبود؟ و چه کسی بهتر از علی(ع) این نیاز و محرومیت را درک می کند؟ اوست که به دور از چشم های ناپاک کوفه، در آن شب های تاریک از آذوقه ی خود برای مستمندان می برد. علی(ع) به همگان 3 دینار می دهد تا عزت نفس و غرور کسی پایمال نشود و نشان دهد که به همه ی افراد و در نتیجه همه ی بخش های اقتصادی توجهی ویژه و مشابه دارد و امروز نیز در بسیاری از کشورها نمودی از این عدالت مورد استفاده قرار می گیرد به طوری که بخشی از درآمد های مالی حاصله در هر حکومت به صورت یارانه هایی غیرنقدی بر کالاهای اساسی و مایحتاج حیاتی اختصاص داده می شود و از این طریق هم قدرت خرید مصرف کنندگان افزایش می یابد و هم توازن میان تولید کننده و مصرف کننده حفظ می شود و البته امروز برخی نیز به مخالفت با این نوع تقسیم عادلانه ی ثروت بر می خیزند و همانا پیروزی نهایی با صابرین و مستضعفین آگاه است.

و حال ای برادر و ای خواهر شیعه ام، شایسته است که ما نیز به یاد بیاوریم رسالت شیعه را که همانا انسانیت و آزاداندیشی است. به یاد بیاوریم که پیروان راستین علی(ع) پاداشی شایسته دارند، آنجا که آن حضرت می فرمایند: مالک اشتر برای علی(ع) مثل علی(ع) است برای محمد(ص).
و به یاد بیاوریم آن حالت مالک را پس از نوشیدن شربت زهرآلود و تقلای وی در لحظات آخر عمر را برای رساندن پیام علی(ع) به مصر. و آن زمان که مالک جان سپرد عهدنامه در دست داشت و آیا امروز می توان یاوری برای مالک بود؟(مثل مالک برای علی(ع)) و آیا می توان در جهت ابلاغ پیام علی(ع) گامی برداشت؟
آری ای برادر و ای خواهر مسلمانم! فهم و تفهیم تعالیم و آموزه های اسلامی و انسانی به نسل تشنه ی نوپا وظیفه ی امروز ماست. دست خسته و بی جان مالک اشتر و رنج های تاریخی علی(ع) چشم به راه ما هستند و علی(ع) "فزت برب الکعبه" ای دیگر می خواهد.

والسلام
دانلود ترانه ی "علی ای احمد ثانی" با صدای شادروان ناصرعبداللهی

نامه ای برای دخترم!

به نام یزدان پاک
چارلی چاپلین یکی از نوابغ تاریخ سینماست . وی وقتی که در اوج موفقیت بود با اونااونیل ازدواج کرد و از او صاحب 8 بچه شد ولی فقط یکی از این بچه ها که ژرالدین نام دارد استعداد بازیگری را از پدرش به ارث برده است. زمانی که ژرالدین تازه می خواست وارد عالم هنر شود ، چارلی برای او نامه ای نوشت که بی تردید هر خواننده ای را به تفکر وادار می کند.

ادامه مطلب...

آخرین نامه ی دکتر شریعتی

من ،به لطف خدای بزرگ که از این همه محبتهای اعجازگرش نسبت به خویش شرمنده ام و احساس آن قلبم را به درد می آورد و روحم را ازهیجان به انفجار می کشاند،بی آنکه شایستگی اش را داشته باشم به راهی افتاده ام که لحظه ای از عمر را برای زندگی کردن و خوشبخت شدن حرام نمی کنم و توفیق های او ضعفهایم را جبران می کند و چه لذتی بالاتر از اینکه عمر ناچیزی که در هر صورت میگذرد، اینچنین  بگذرد...؟
اکنون این نسل تشنه و نیازمند و این همه برای دست یافتن به حقیقتی از ایمان و معنایی از قرآن و سخنی از نهج البلاغه در تب و تاب است و چشم براه شما و چند تنی چون شما می باشد.
من به عنوان یکی از دست پروردگان علم و تقوی و ایمان می دانم که زندگیم را چگونه بگذرانم و هرگز در به هدر دادن عمرم سخاوت به خرج نمی دهم.
شما می توانید خدایی ترین کلمات : خدا و محمد و علی را به این نسل که شب و روز با سکس و پول و مصرف و پوچی و یا ماتریالیسم تغذیه می شوند برسانید و خدا و محمد و علی و همه دردمندان این نسل چشم براه و متوقع و منتظر شمایند.

بخشی از آخرین نامه دکتر شریعتی (به پدر)